Niemy krzyk - poezja i proza

“Niemy krzyk” to coś więcej niż tomik poezji, to sfabularyzowany, nowoczesny e-book. Poezja wiąże się tu z prozą, obie uzupełniają się tu wzajemnie. Od kilku lat czytuję teksty Wioletty Klinickiej i wiem, że zawsze są wartościowe, mądre i pełne zrozumienia i wiedzy o życiu kobiet, ich problemach, tragediach, dziwacznych zawirowaniach losu, miłosnych kłopotach itp. Wiola to kobieta niezwykle silna, która nie poddaje się, nie upada pod ciosami losu. Cechuje ją mądrość i bogate emocjonalnie wnętrze. Zna losy kobiet, potrafi z nich wyciągać wnioski, by pomóc im w walce z życiowymi problemami, szarością egzystencji i brakiem nadziei. Dzięki Wioli kobiety odzyskują siłę i energię do życia, ona pokazuje, że można, że trzeba iść naprzód i wtedy właśnie można dojść do szczęścia. Pisarka ma przebogate wnętrze i ogromną wiedzę z zakresu psychologii i nie tylko. Jest kobietą po przejściach i rozumie inne kobiety. Intelekt i serce to właśnie w tej pisarce-poetce podziwiam także oprócz wielkiego optymizmu i Nadziei. Ona wie, że dla nas MIŁOŚĆ jest najważniejsza. Szukamy jej wytrwale lub szarzejemy i starzejemy się u boku mężów, którzy stali się obcymi ludźmi. Autorka wie, że co robi świat, cytuję: “Patrz, patrz na świat barwny zachłannie, bo tak szybko kolory zmienia, kradnie bezbronne marzenia co gną się pod naporem mojego pokolenia. Ideały? Powtarzaj je głośno bez wytchnienia, zapisz, narysuj, chociaż to i tak bez znaczenia – szybko stracą datę przydatności do trawienia”. Poetka wie, że każda z nas, jak i ona tęskni za bliskością. Czuje, że ten wymarzony ON zjawi się nagle i dotknie czule jej duszy i ciała. Wiola nie żąda od mężczyzny rzeczy niemożliwych, wygórowanych. Chce uczciwości, prostej szczerości,“żeby wyznawał miłość prostymi codziennymi słowami” (2.53), bez zbędnej dumy i zachłanności — umiarkowanie. Poetka pisze także o kobiecie zdradzanej “kto nakazał ci ugodzić mnie prosto w serce”(2.80). Prawie wszystkie wiemy jak się cierpi z powodu zdrady, gdy cały świat się wali. Zmęczona czekaniem kobieta bez radości bierze ślub z kimś — kto po prostu jest dobry, a może tylko tak się wydaje (2,6). zmarnowane życie. Zachwyciły mnie modlitwy o miłość, a jeżeli już nie o nią to chociaż o spokój umysłu. Wiemy co to znaczy, gdy nie potrafimy myśleć o niczym innym niż tylko o zranionej dumie i oczywiście o nim, który jest gdzieś w łóżku z inną kobietą.” Jeśli nie potrafisz dać mi miłości, pozwól, by mój umysł się uspokoił.” Autorka zagłębia się w tajniki duszy i umysłu kobiety – pisze o jej wątpliwościach, próbach naprawy życia czasem na granicy moralności, o namiętnościach, o tym, jak bardzo potrzebujemy miłości i zastępujemy ją czymś, czego potem żałujemy. Mogłabym o “Niemym krzyku” pisać jeszcze długo, ale po? Same, sami przeczytacie sobie ten tomik, do którego bardzo gorąco zachęcam.

Wiersze Wioletty Klinickiej podobają mi się, bo ona ma taki niezwykły, poetyczny, bogaty i wzruszający język. Nigdy przedtem nie czytałam coś podobnego. Napisane uczucia nie są abstrakcyjne, każdy może je przeżyć. To, co sprawia, że jej książka jest warta przeczytania, to jest jej charakterystyczna i bogata wrażliwość.

Wiersze „Niemy krzyk” szeptał mi: „Jesteś tylko Ty i Ty. Do Ciebie należy wybór między Tobą a Tobą. Dziś kolejny raz decydujesz, kim chcesz być. (frg.2.97)” W rozmyślaniach Wioletty odnalazłam bardzo głębokie, odważne rozważania dotyczące życia, oczekiwań i pragnień. Odwieczna potrzeba bycia kochanym, głęboko krzyczy nakreślona piórem… „Kto inny niż zraniona kobieta tka ze zgryzoty srebrzyste senne dywany (frg.2.49)”. Bardzo polecam tę fascynującą podróż, w którą zabiera nas Wioletta.

To słowa, które płyną z wrzącego źródła. Bolą i szczypią. Do momentu, w którym okazuje się czytamy siebie. A potem, a potem następuje uspokojenie. Pożądanie do bólu zastyga w perspektywie prawdy o sobie. WK jest autentyczna — nie pozostawia wątpliwości, nie koloryzuje, nie puszcza oczka do warsztatu – wypuszcza ze źródła ciepło emocji, które płynie rzeką prawdy o naszym labiryncie wnętrza. Wioletta zachęca do spojrzenia w siebie. Otwiera.